Het verhaal van Henri is schokkend. Momenteel, 1 oktober 2018, vecht deze man voor zijn leven in het ziekenhuis, intensive care in en uit, om droevig van te worden.
Henri werkt voor zijn beroep als lasser aan hele grote RVS opslagtanks. Hij deed zijn werk met veel plezier. “MIjn werk was mijn hobby. Een paar jaar geleden begon de ellende met een longontsteking. Ik maakte me er toen nog niet druk over, maar het bleek dat ik steeds vaker ziek werd en tussen die ziekteperiodes kwam steeds minder tijd te zitten.
Op een gegeven moment werd het zo erg dat mijn vrouw me naar de huisarts stuurde, deze voerde me direct af naar het ziekenhuis. Daar werd geconstateerd dat ik COPD heb. Er zijn veel longblaasjes afgestorven.
Henri is door zijn ziekte erg beperkt. Zijn kwaliteit van leven is steeds verder achteruit gegaan.
“Ik kan nu heel weinig, nadat ik de kinderen naar school heb gebracht moet ik weer rusten. Ik ben volledig afhankelijk van een zuurstoftank en moet mijn energie over de hele dag te verdelen. Ik verplaats me met een scootmobiel en ik moet constant oppassen dat ik niet over mijn grenzen ga. Als ik over mijn grens ga, duurt het lang voor ik hersteld ben. Ik heb heel veel rust nodig.
De oorzaak
Henri werkt met beschermende kleding bij zijn laswerkzaamheden, tenminste, dat had hij aangenomen. Achteraf bleken deze beschermingsmiddelen niet geschikt te zijn om mee te lassen. In vol vertrouwen werkte hij hierin, en dat kwam hem duur te staan.
Henri: “De persoonlijke beschermingsmiddelen van een werkgever zouden door de werknemer zelf gecontroleerd moeten worden”, zo waarschuwt hij anderen.
Inmiddels is zijn werk overgenomen door buitenlands collega’s.
Dit verhaal is al eens eerder geplaatst op beroepsziektenpunt, maar onder grote druk van buitenaf van deze website afgehaald.
Omdat het momenteel zo slecht gaat met Henri, hij vecht voor zijn leven, heeft een van zijn vrienden, Robin van Bk een actie ondernomen op Facebook:
Dit is mijn maat Henri Willems, 41 jaar. Hij is nu in het St. Antonius Ziekenhuis omdat hij de afgelopen 4 dagen op het randje van de afgrond heeft gebalanceerd op de intensive care. Hij heeft een beroeps gerelateerde longziekte opgelopen bij zijn werkgever als Lasser. Nou.. dat werken daar zou ik maar even heel goed overwegen. De manier waarop hij wordt behandeld, lees genegeerd, door zijn zgn. baas. Ze spelen een spel van uitstel, hoop geven, teleurstelling en dan weer zogenaamde empatie tonen. Het gaat om het gif van de maatschappij.. geld. Waarvan ze er bij dat bedrijf een overvloed van hebben. Ze hebben bijna de helft van het industrieterrein in Lopik in bezit en bouwen fabrieken in het buitenland om daar RVS tanks te kunnen maken. Ze hebben een permanent overschot aan geld. Inmiddels zit Henri permanent aan het zuurstof en was bijna dood. Zijn gezin met een prachtige sterke vrouw Sandra Willems en 3 mooie kids hebben het maar te slikken. En die werkgever, die doet of zijn neus bloed. Deel dit bericht. Misschien willen ze dan in beweging komen om Henri in staat te stellen zijn huis, auto aan te laten passen om een waardig aangepast leven te leiden. Dus…mijn bijna 5000 vrienden .. 120 x delen moet toch lukken?
Inmiddels is het bericht meer dan tienduizend keer gedeeld op Facebook en is de vriend van Henri gaan praten met de werkgever. Die heeft meteen beloofd Henri tegemoet te komen en te helpen met zijn omstandigheden.
Kan hij straks naar Davos, en ziet hij dan zijn familie meer dan een half jaar niet meer?
Voor Henri, die afgelopen week zo ziek was dat men voor zijn leven vreesde is er alleen nog maar een korte termijn denken, en geen focus op een toekomst. Daarom schort Henri a;lle verdere acties even op.
Wordt vervolgd
Recente reacties